Zwiedzanie wystaw i muzeów z dziećmi.
Zajęcia plastyczne jako zasadniczy składnik wychowania estetycznego mają wyrobić wrażliwość estetyczną u dzieci, uczynić wychowanków podatnymi na oddziaływanie sztuki. Praktyczne zabiegi zmierzające w tym kierunku przedstawiliśmy wcześniej.
Niejednokrotnie zaznaczaliśmy również, że do kształtowania smaku estetycznego jest niezbędne, ażeby dzieci z dziełem sztuki zetknęły się bezpośrednio. Może to mieć miejsce przy wykorzystaniu na zajęciach plastycznych eksponatów sztuki ludowej czy reprodukcji dzieł artystów plastyków. Te zadania realizujemy również przez zwiedzanie wystaw i muzeów. Ale musimy wyraźnie sobie powiedzieć, że należy to robić bardzo umiejętnie i bardzo oględnie. Żeby widzieć i odczuwać dzieło sztuki, trzeba być do tego przygotowanym, i to przygotowywanym stopniowo i powoli. Nie łudźmy się, że przebieganie gromad dzieci przez sale wystawowe czy muzealne z masą eksponatów^ wiele się przyczyni do wyrobienia kultury estetycznej. Dziecko (a i nie tylko dziecko), jeśli się w nim nie rozwija cierpliwie wrażliwości na piękno, nie dostrzega w obrazie strony estetycznej. Podczas oglądania dzieł sztuki nie trzeba przytłaczać dzieci podawaniem wielu dat i szczegółów.
Niech nauczyciel dyskretnie zbliża małych odbiorców do dzieła sztuki. Często wskazane jest rozpoczęcie omawiania obrazu od zainteresowania dzieci treścią literacką dzieła, co ułatwi zwrócenie ich uwagi na dostępne im zagadnienia formalno-plastyczne.
Poza zwiedzaniem muzeów i wystaw, poza oglądaniem historycznych obiektów architektury są też możliwości rozbudzania zainteresowań dzieci sztuką przez indywidualne i kolektywne kolekcjonowanie reprodukcji wycinanych z czasopism, zbieranie artystycznych pocztówek, fotografii.
W naszych, jak również w zagranicznych czasopismach bardzo często znajdują się ilustracje, nawet barwne reprodukcje dzieł sztuki.
Dzieci mają żyłkę kolekcjonerską. Wiemy, jak namiętnie zbierają znaczki pocztowe czy pudełka od zapałek. Zachęćmy je do kolekcjonowania reprodukcji z zakresu architektury, malarstwa, rzeźby, rękodzieła artystycznego, nowoczesnych wnętrz, pięknych i celowych przedmiotów użytkowych. Od czasu do czasu można wyselekcjonować z takich zbiorów reprodukcje nadające się do omówienia jakiegoś zagadnienia plastycznego, do umieszczenia na planszy w klasie, pracowni czy na korytarzu. Sposób kolekcjonowania reprodukcji i wykorzystania ich ma duże walory wychowawcze i kształcące.